Školska takmičenja
Školska takmičenja se odvijaju u velikom broju školskih predmeta, sportskih disciplina, a postoje i druga takmičenja, na primer u poznavanju saobraćajnih propisa.
Ukoliko dete poseduje talenat i želju da se takmiči bilo bi dobro da se oproba sa svojim vršnjacima. Obično su razlozi protiv da takmičenja nisu dobro organizovana, nastavnici nisu motivisani za vannastavne aktivnosti, da deca nisu motivisana (kakvu ja korist imam od toga) ili da preveliko angažovanje oko takmičenja oduzima vreme za učenje.
Motiv i satisfakcija
Ne ulazeći u opravdanost razloga protiv, motiva za takmičenje je daleko više. Uvek je dobro oprobati se sa svojim vršnjacima da se vidi da li je u pitanju samo obična petica kakvih je na stotine ili smo zaista talentovani za određenu oblast i na osnovu dobrih rezultata se može stvoriti i određena slika o našim sklonostima koja može dovesti do izbora buduće škole ili zanimanja. Takmičenje i nagrada su veliki motiv i satisfakcija, a u slučaju neuspeha motiv za dodatni rad i isticanje u sledećem nadmetanju. Čak i eventualna nepravda pri bodovanju ako se shvati na pravi način je životna škola koja kasnije može dobro doći.
Deca koja se takmiče iz pojedinih predmeta često imaju popust kod nastavnika, ne samo iz tog, nego i iz drugih predmeta, ukoliko se stigne do okružnog ili republičkog nivoa dolazi i nekoliko slobodnih dana što je primamljivo u tom uzrastu. Oni koji postignu najbolje rezultate uz sticanje nesumnjivog znanja bivaju nagrađeni određenim brojem poena na prijemnim ispitima, a pojedinci iz bolje stojećih opština i škola dobiju i poneki dinar.
Druženja i poznanstva
Na takmičenjima se upoznaju vršnjaci sa sličnim interesovanjima, možda budući školski drugovi ili kolege na fakultetu, na mini ekskurzijama se upoznaju različiti krajevi i uglavnom je i odličan provod.
U svakom slučaju, plus gore za školska takmičenja i ukoliko se ima mogućnost, ne treba ih propuštati.
Idete li na takmičenja? Šta vam se (ne) dopada na njima?
Оставите одговор